Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) πρόκειται να κρίνει υπόθεση που παραπέμφθηκε ενώπιον του, με βάση παραπομπή από το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Αυστρίας, για την ερμηνεία των εννοιών «υπερβολικό αίτημα» και της «καταχρηστικής συμπεριφοράς» υποκειμένων των δεδομένων.
Με βάση το ιστορικό της υπόθεσης, το υποκείμενο των δεδομένων, πολίτης Αυστρίας υπέβαλε 77 αναφορές στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) της Αυστρίας από το 2018 έως το 2020.
Ο εν λόγω πολίτης είχε απευθύνει, αιτήματα πρόσβασης και διαγραφής σχετικά με την προστασία δεδομένων σε διάφορους υπεύθυνους επεξεργασίας. Στη συνέχεια, συχνά λίγες μέρες μετά την παρέλευση της «προθεσμίας ενός μηνός», εντός της οποίας ο υπεύθυνος επεξεργασίας δεν είχε ανταποκριθεί σε αυτά, υπέβαλε καταγγελία στην αρχή προστασίας δεδομένων. Επιπλέον, επικοινωνούσε τακτικά τηλεφωνικώς με την ΑΠΔΠΧ.
Η ΑΠΔΠΧ αρνήθηκε να εξετάσει την τελευταία αναφορά ενώπιον της ως «καταχρηστική». Στη συνέχεια ο πολίτης προσέφυγε ενώπιον του Ομοσπονδιακού Διοικητικού Δικαστηρίου της Αυστρίας, διαμαρτυρόμενος για την άρνηση της ΑΠΔΠΧ να εξετάσει την προσφυγή του, ισχυριζόμενος ότι η επανάληψη των αιτημάτων του δεν είχε «κακόβουλο ή καταχρηστικό χαρακτήρα» και πως η άρνηση της ΑΠΔΠΧ να εξετάσει το αίτημά του συνιστά αποκλεισμό από την ένδικη προστασία των δικαιωμάτων του.
Η ΑΠΔΠΧ ισχυρίστηκε πως δέσμευσε μέσω της διαρκούς υποβολής νέων καταγγελιών «τους περιορισμένους ανθρώπινους πόρους της εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο […] προς όφελός του και σε δυσανάλογα μεγάλο βαθμό».
Με βάση τα ανωτέρω το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Αυστρίας απηύθυνε ερώτημα προς το ΔΕΕ, προκειμένου να ερμηνεύσει αν η υποβολή εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, συγκεκριμένου αριθμού αιτημάτων – καταγγελιών περί παραβίασης προσωπικών δεδομένων σε εποπτική αρχή, ανεξάρτητα από το εάν τα πραγματικά περιστατικά είναι διαφορετικά και οι καταγγελίες αφορούν διαφορετικούς υπεύθυνους επεξεργασίας, συνιστούν καταχρηστική συμπεριφορά από πλευράς υποκειμένου των δεδομένων.